Το παραμύθι των επενδύσεων και του ανταγωνισμού

Οι εγγραφές στα παλαιότερα των υποδημάτων, κάποτε επιστρέφουν δριμύτερες

του Ευγένιου Ανδρικόπουλου
http://www.styx.gr/index.cfm?Action=RTCL&CLiD=3013

Είναι πλέον αξίωμα πως όχι μόνον η εγχώρια αλλά και η διεθνής αλητοελιτιτοκρατία δεν βάζει το χέρι στην τσέπη παρά μόνον για να ξύσει τους όρχεις της... Εάν υφίστανται.
Οι αριθμοί κυρίως στην Ευρωπαϊκή περιφέρεια προκαλούν παραλυτικό σοκ. Περίπου το 35 με το 40% των προς τον Ευρωπαϊκό Νότο απευθυνόμενων κοινοτικών προγραμμάτων της αγοραίας αγοράς που καλείται ΕΟΚ, διατέθηκε σε επιδοτήσεις και επιχορηγήσεις κατά φαντασία επενδυτικών επιχειρημάτων γιατί: Είτε εξανεμίστηκαν σε υπερτιμολογημένες κατασκευές για την κάλυψη ήσσονος σημασίας αναγκών (ποδηλατόδρομοι, μεσούσης της απουσίας βιολογικών καθαρισμών και αποχέτευσης ή ζαρντινιέρες απόντων των σχολικών αιθουσών, ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού για παράδειγμα) είτε προωθήθηκαν στην αντιπαραγωγική μεταφορά παραγωγικών όμως επιχειρήσεων από χώρα σε χώρα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. (Ελλάδα προς Βουλγαρία Σκόπια και Τουρκία).
Μόνο και μόνο για την μεταξύ των χωρών αυτών αναδιανομή της λαϊκής φτώχειας δια της αντίστοιχης αναδιανομής των θέσεων εργασίας. Γεγονός που όμως κατά την ανάστροφή του ανάγνωση εξασφάλιζε από την αμφίπλευρη συμπίεση του λαϊκού εισοδήματος τον υπερπλουτισμό μιας αισχρής μειοψηφίας, κατά δήλωση τους επιχειρηματιών, αφού αυτοί από τις υπερκοστολογήσεις δεν διακινδύνευσαν δεκάρα τσακιστή!!! Ποτέ. Κι όλ’ αυτά στο όνομα όχι του μεταξύ τους ανταγωνισμού, αλλά του ανταγωνισμού αποκλειστικά της εργασίας ..
Στην περίπτωση που περιοριστούμε στα καθ’ υμάς η εικόνα σκουραίνει τόσο που μοιάζει με πένθιμη ακολουθία. Επί της καπιταλιστικής επανόρθωσης στις χώρες των πρώην Σοβιέτ, επανήλθαν υπό την μορφή Τραπεζιτών στην Δύση οι Μεσαιωνικοί Δούκες. Και μάλιστα δριμύτεροι...
Γιατί; Για να απαιτήσουν την κατάσχεση τού πλούτου που χρόνια πολλά πριν είχε κατ’ αυτούς αχρεωστήτως παραχωρηθεί στους δούλους εργαζόμενους. Έτσι και ενώ επί μια εικοσαετία ούτε η ευτελής αξία της δόμησης μίας πέτρας πάνω στην άλλη δεν είχε από τις τσέπες τους εξαχθεί για να στεγάσει τα γρανάζια μιας παραγωγικής μηχανής, (μη εξαιρουμένων και εκείνων της ασφαλούς αποδόσεως των εθνικών οδών που εκ της υπερτιμόλησης πληρώθηκαν ευθύς εξ αρχής από τον Ελληνικό λαό), οι πλανόδιοι πωλητές των τραπεζικών προϊόντων διένειμαν πλαστικό χρήμα για καταναλωτικούς σκοπούς που όμως: Ήταν προϊόν εγκλήματος αφού αντιπροσώπευε τις αυξήσεις μισθών και ημερομισθίων που από το 1990 (μητσοτάκης 0+0=14!) είχαν σταδιακά κλαπεί. Στόχος; Η ολική υποθήκευση του έμψυχου και άψυχου υλικού της χώρας.
Ταυτόχρονα το υποχείριο κράτος τους ξεκίνησε κατ’ εντολήν τους το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας (οικονομικά φιλέτα είναι ο σωστός όρος) υπό τον έωλο ισχυρισμό πως το δημόσιο είναι δυσκίνητο και ακριβό άρα και ελλειμματικό γι αυτό και οι ξένοι επενδυτές διστάζουν να επενδύσουν στην Ελλάδα. Διαψεύσθηκαν οικτρά. Επειδή παρ’ όλ’ αυτά τα χρόνια διάβαιναν άκαρπα δίχως ούτε ένα αλλοδαπό ευρώ να επενδυθεί στον τόπο. (Αντιθέτως εξήχθησαν δια του ληστρικού χρηματιστηρίου τεράστια ποσά στο εξωτερικό). Κι όμως. Οι υπόδουλές τους κυβερνήσεις δεν άλλαξαν τροπάρι. Επιτίθονταν δια των ιδιόκτητων Media κατά των εργαζομένων όσων εταιριών είχαν απομείνει στο δημόσιο, προκειμένου να ξεπουλήσουν και τα ρέστα.
Θεωρώ περιττό να σας υπενθυμίσω τι έγινε με δύο από τις κορυφαίες ΔΕΚΟ τον ΟΤΕ (χρυσή μετοχή) και την Ολυμπιακή (άλλαζε χέρια από μια νύχτα στην άλλη) ή τα Διόδια.
Πρόκειται για τον ορισμό του σκανδάλου που αγγίζει τα όρια της εθνικής μειοδοσίας. Για να φτάσουμε στο σήμερα. Στο σήμερα όπου αποκαλύφθηκε στον χώρο της ναυτιλίας, τι ακριβώς εννοούν οι καρχαρίες επένδυση. Από το 100% του καθ’ υπόθεση εργασίας «ελληνικού» ποντοπόρου εφοπλιστικού κεφαλαίου, μόνο το 30% φέρει ελληνική σημαία στα κατάρτια του και απ’ αυτό μόνο το 13% απασχολεί ελληνικό προσωπικό και μόνο υψηλόβαθμο. Και μην βιαστείτε να απαντήσετε εμένα τι με κόφτει γιατί θα σας ενημερώσω πως μόνο την τελευταία πενταετία και από τον δημόσιο κορβανά, επιδοτήθηκαν οι κύριοι αυτοί κατά 15 δις ευρώ για την ναυπήγηση των σκαφών τους στην αλλοδαπή!! (Iδού που πηγαίνουν τα λεφτά)..
Γι' αυτό το είδος επενδυτών μιλούσε χτες στην ΔΕΘ ο Πετέν της Ελλάδας; Ή μήπως για εκείνο των Ελλαδέμπορων Λαναραίων οι οποίοι επιδοτήθηκαν με 350 εκατομμύρια ευρώ για να μεταφέρουν τα ρημάδια τους στην Βουλγαρία εγκαταλείποντας 350 οικογένειες της κεντρικής Μακεδονίας στον δρόμο; Κι αν όχι ούτε σ’ αυτό μήπως για το άλλο των (ΜΜΜ) Μητσο- Μαμι- Μπακα, το οποίο με έδρα τα Σκόπια εμπορεύθηκε δια των πετρελαίων και εξακολουθεί την Ελλάδα ολόκληρη και όχι μόνον την ονομασία μιας περιφέρειάς της. (Επί τη ευκαιρία. Νομίζω ότι ήλθε η ώρα να μιλήσουν οι έγκλειστοι Ανθεμίδηδες επ’ αυτού... Γιατί εξ αιτίας τους απολύθηκαν ταπεινωτικά από τον Σανιδά τρεις αθώοι του αίματος εφέτες...)
Κι αν ο Έλληνας Πετέν δεν αναφέρεται ούτε σ’ αυτό το είδος «επενδυτή επιχειρηματία», εγώ εντός εκτός και επί τ’ αυτά άλλο δεν έχω γνωρίσει..
Κι αν υπάρχει τελεί υπό εξαφάνιση..

eandrik@otentet.gr

ΥΓ. Ιστορικά δεν θυμάμαι ούτε έναν αιρετό Έλληνα πρωθυπουργό που να έχει δεχτεί αυτού του μεγέθους την προσβολή. Όχι γιατί είναι έθιμο μουσουλμανικό, αλλά γιατί έτσι φθαρμένο καθώς είδα το υπόδημα, θα πρέπει να ήταν θλιβερό υπόλοιπο ενός άλλοτε μεγαλειώδους κλάδου με ισχυρότατες εξαγωγές. Απ’ αυτούς που έκλεισαν οριστικά εξ αιτίας των εκσυγχρονισμένων πολιτικών της «ισχυρής» Ελλάδας. Αυτό κι αν ήταν επένδυση... Στις θερινές επιθεωρήσεις για την ιχνογράφηση των πρωθυπουργικών γελοιογραφιών..