Οι Μεγάλοι «παίκτες» και οι εργοδότες.

Το «πραξικόπημα» στην Ρωσία.

Μέρος Γ.

Οι περιούσιοι Τραπεζίτες.

Η ΜΚΟ, B'nai B'rith International, (ΒΒΙ), είναι σήμερα , η μεγαλύτερη διεθνής εβραϊκή οργάνωση. Είναι η «παγκόσμια φωνή της εβραϊκής κοινότητας», όπως αυτοπεριγράφεται , και είναι παρούσα σε 50 χώρες. Είναι η πιο γνωστή «εβραϊκή ανθρωπιστική οργάνωση, που «προωθεί και υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα».
Ιδρύθηκε το 1843 στην νέα Υόρκη από 12 Γερμανοεβραίους, για να βελτιωθεί η ζωή των φτωχών Εβραιών της Αμερικής.. Αποφάσισαν να δίνουν 30 δολλάρια σε κάθε χήρα και ένα δολάριο σύνταξη για όλη την υπόλοιπη ζωή της. Έχτισαν και συναγωγές στις ΗΠΑ και αλλού.
Η B'nai B'rith σήμερα εργάζεται για την εβραϊκή ενότητα, την ασφάλεια και την συνέχεια των Εβραίων, και την «ανεκτικότητα» (tolerance).
Η οργάνωση παρενέβη το 1870 για να σταματήσουν οι διώξεις κατά των Εβραιών στην Ρουμανία.
Για την δράση της όμως , στην Ρωσία, που ήταν μυστική και παράνομη, ακόμα και σήμερα δεν λέει απολύτως τίποτα. Είναι το απόλυτο μυστικό . Μετά τον αντισημιτικό διωγμό στη Ρωσία του 1881-2, Jacob Schiff οργάνωσε και χρηματοδότησε πρόγραμμα της B'nai B'rith, το 1890 , για την εκπαίδευση «επαναστατών», από τους πρόσφυγες που έφταναν από την Ρωσία. Πολλοί από αυτούς έπαιξαν ρόλο και στην αποτυχημένη επανάσταση του 1905 και σε αυτή του 1917.

Ο Leiba Bronstein (Τρότσκι), έγινε επίσημα μέλος της B’Nai Brith το 1917, στην Νέα Υόρκη. (Yuri Begunov, Secret Forces in the History of Russia, St. Petersburg, 1995, pp. 138-139). Ο Τρότσκι ήταν Τέκτων από το 1897.

Στα αρχεία του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών , υπάρχει το έγγραφο, No.861.00/5339, στο οποίο αποκαλύπτεται ότι , ο Jacob Schiff, πού ήταν το ισχυρό πρόσωπο στην B'nai B'rith, και οι Felix Warburg, Otto Kahn, Mortimer Schiff, και ο Isaac Seligman είχαν σχεδιάσει από το 1916 την ανατροπή του Τσάρου. Τον Απρίλιο του 1917 ο Jacob Schiff ο επιβεβαίωσε επίσημα, ότι χρηματοδότησε την (Φεβρουριανή) επανάσταση ,και ότι έστειλε 1.000.000 πρόσθετα δολλάρια στον Κερένσκυ.
Την άνοιξη του 1917, Jacob Schiff άρχισε να χρηματοδοτεί και τον Τρότσκι. για να εφαρμόσει, «τη δεύτερη φάση της επανάστασης». Το αμερικανικό διαβατήριο του Τρότσκι, εξεδόθη μετά από ενέργειες του Τέκτονα συνταγματάρχη Edward House.
Οι Τραπεζίτες της Νέας Υόρκης είχαν δώσει τα 10.000 δολλάρια στον Τρότσκι, και μέσω του δικτύου των Off-Shore εταιρειών του Πάρβους στην Κοπενχάγη, έστειλαν μεγάλα ποσά για την στήριξη της επανάστασης.

Το Μανιφέστο

Το «Μανιφέστο των Σοσιαλιστών της Τουρκίας και των Βαλκανίων» ,που δημοσιεύτηκε τις παραμονές του Βαλκανικού πολέμου, στις 12 Οκτωβρίου 1912, είναι καταρχήν ,ένα κατάπτυστο , φιλοτουρκικό κείμενο, που καλεί τους βαλκανικούς λαούς, να μην πάρουν τα όπλα κατά της Τουρκίας, και να μην διεκδικήσουν την ελευθερία τους. Σε αντιστάθμισμα οι Πάρβους-Τρότσκι-Ράκοβερ-Μπεναρόγια, «αναγνωρίζουν», τις αδυναμίες και τις καθυστερήσεις του καθεστώτος των Νεοτούρκων, και υπόσχονται μεταρρυθμίσεις, «μέσα από τους αγώνες της εργατικής τάξης» φυσικά.

«Τονίζουμε τη βαρύνουσα ευθύνη των βαλκανικών κρατών για τον επερχόμενο πόλεμο, όπως επίσης και στο παρελθόν όταν εμπόδισαν τον εσωτερικό μετασχηματισμό της Τουρκίας, και αν κατηγορούμε την ευρωπαϊκή διπλωματία, που ποτέ δεν θέλησε να δει σοβαρές μεταρρυθμίσεις στην Τουρκία, για διπροσωπία, δεν θέλουμε με κανένα τρόπο να μειώσουμε τις ευθύνες των ίδιων των τουρκικών κυβερνήσεων» .

Ταυτόχρονα μπορεί να διακρίνει κανείς, τον αιφνιδιασμό, των «υψηλών εργοδοτών» των πρακτόρων, από την βαλκανική συμμαχία, η οποία τους ανέτρεπε τα σχέδια, για τον διαμελισμό της Τουρκίας, σύμφωνα με τις επιδιώξεις τους.

Οι στόχοι των μεγάλων δυνάμεων που σχεδίαζαν τον παγκόσμιο πόλεμο αποτυπώνονται με ακρίβεια.
1) Η Αυστρία στη Θεσσαλονίκη. Η εκτίμηση επιβεβαιώθηκε από την προέλαση των στρατευμάτων της Αυστρίας στη Σερβία , με την επιδίωξη να φθάσουν στη Θεσσαλονίκη. Τον ίδιο στόχο είχε και Γερμανόφιλη Βουλγαρία. Η Θεσσαλονίκη, πήγαινε μαζί με ολόκληρη τη «Μακεδονία», για το λόγο αυτό το « κίνημα» , καθώς και ο Τρότσκι με τον Χαίμ Ράκοβερ στις ανταποκρίσεις τους, υποστήριζαν τα δικαιώματα του «μακεδονικού λαού». Το σχέδιο του Τραπεζικού κέντρου του Λονδίνου, ήταν η δημιουργία υπό αυστριακή προστασία ,του «Μακεδονικού κράτους» που θα διοικείτο από τους Ντονμέ Εβραίους της Θεσσαλονίκης και στο οποίο θα εγκαθίσταντο οι Ασκενάζι της Αυστρουγγαρίας.) 2.) Η Ιταλία τη νότια Αλβανία. Και αυτός ο στόχος επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια ιστορικά.
. Το μανιφέστο δείχνει, ότι οι εργοδότες, δεν περίμεναν ότι ο ελληνικός στρατός θα καταλάμβανε, τη Θεσσαλονίκη, και τα Ιωάννινα.Είναι φανερό, ότι ο ελληνικός λαός και στρατός, τους χάλασαν τα σχέδια.

Το «μανιφέστο» των πρακτόρων, ξεκινούσε με την υπόθεση ότι η νίκη της Τουρκίας θα προκαλούσε, «την απώλεια των λίγων βελτιώσεων που αποκτήθηκαν με το τίμημα τόσων πολλών θυσιών στην εσωτερική διακυβέρνηση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας», και θα επέσυρε την «επέμβαση του αυστριακού και ρωσικού ιμπεριαλισμού», που θα οδηγούσε στο παγκόσμιο πόλεμο.
Και κατέληγαν με τη διακήρυξη των αρχών, του εθνομηδενισμού, που προωθεί και σήμερα η Νέα Τάξη.
«Στα αιματοβαμμένα ιδανικά των εθνικιστών, που θα θυσιάσουν τις ζωές των λαών τους με τον πόλεμο και θα παζαρέψουν τα δικαιώματα και τα εδάφη τους, απαντούμε επιβεβαιώνοντας την επιτακτική ανάγκη, που ήδη διακηρύχθηκε από τη Διαβαλκανική Σοσιαλιστική Συνδιάσκεψη του Βελιγραδίου το 1909, της στενής σύνδεσης όλων των λαών των Βαλκανίων και της Εγγύς Ανατολής χωρίς διάκριση φυλής ή θρησκείας».

Πριν ακολουθήσουμε τον Πάρβους, στη νέα του αποστολή, αφού εξηγήσαμε τον πολύπλοκο ρόλο του, και την ανάμιξη των Τεκτόνων (επαναστατών)- και Γερμανών πρακτόρων, Τρότσκι-Πάρβους, στην συνωμοσία της «Μαύρης Χειρός» στη Σερβία, θα διατυπώσουμε το εύλογο ερώτημα, για την ανάμειξη του δικτύου Πάρβους, στη δολοφονία του βασιλιά Γεωργίου στη Θεσσαλονίκη.

Η επιχείρηση Κοπεγχάγη.

Το 1910 ο μεγάλος αντίπαλος του Λένιν, ο Αλεξάντρ Μπογκντάνωφ, μαζί με τους Anatoly Lunacharsky, Maxim Gorky , και Mikhail Pokrovsky , άνοιξαν ένα σχολείο για Ρώσους στην Μπολόνια, που λειτούργησε ως το 1912.Ο Λένιν υποχρεώθηκε να απαντήσει και άνοιξε ένα σχολείο έξω από το Παρίσι. Τα χρήματα τα έστελνε ο Πάρβους. Μόνο που τα χρέωνε στα μυστικά κονδύλια της Αυστρίας.(Και νέος εργοδότης).Η επιχείρηση σταμάτησε το 1915 επειδή τους κατήγγειλε ο Γκόρκι, που δεν χώνευε τον Πάρβους.
Αλλά τώρα είχαν ανοίξει νέες δουλειές.

Ο Πάρβους, από την Κωνσταντινούπολη πήγε τον Απρίλιο το 1915 στο Βερολίνο, και αφού εγκρίθηκε το σχέδιο του και η χρηματοδότηση, μετέβη Βέρνη όπου συναντήθηκε τον Μάιο του 1915, με τον Λένιν, για να συζητήσουν και να συμφωνήσουν επί του σχεδίου. Οι δυο τους συναντήθηκαν ξανά, ( για τελευταία φορά) , στην Στοκχόλμη, στις 13 Απριλίου 1917, πριν συνεχίσει ο Λένιν το ταξίδι του, για την αγία Πετρούπολη.

Οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες ίδρυσαν σειρά offshore εταιριών στην Κοπεγχάγη και μέσω αυτών διαβιβαζαν χρήματα στον Πάρβους ο οποίος τα μετέφερε εντός του Ρωσίας με εικονικές συναλλαγές . Βεβαίως, όπως απεδείχθη πολύ αργότερα, ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων το κρατούσε για τον εαυτό του. Η προέλευση των χρημάτων δεν έχεις τη διακριβωθεί στο σύνολο της ακόμη και σήμερα, καθώς οι εταιρείες του Πάρβους, είχαν συναλλαγές και με το Λονδίνο και με την Αμερική.

Ο Πάρβους ίδρυσε στην Κοπεγχάγη το « Ιδρυμα για τη μελέτη των κοινωνικών επιπτώσεων του πολέμου», το οποίο επρόκειτο να αναλάβει ο Μπουχάριν, αλλά τελικά το ανέλαβαν οι πιστοί του Λένιν Yakov Ganetsky και Karl Radek. Τον συντονισμό των ταχυδρομων με τη Ρωσία είχε αναλάβει ο Moisei Uritsky.
Η Βρετανική αντικατασκοπία εντόπισε τη μεταφορά οπλισμού που γινόταν, και ζήτησε από την Δανία, την απέλαση του Ganetsky.
Η επανάληψη της επιχείρησης του 1905, για δημιουργία οικονομικού πανικού ,το 1916, απέτυχε να παράγει τα αναμενόμενα αποτέλεσματα. Το δίκτυο των πρακτόρων του Πάρβους κατάφεραν πάντως να ματαιώσουν την επίθεση του ρωσικού στόλου κατά του Τούρκογερμανικού, στον Βόσπορο το 1916, προκαλώντας σαμποτάζ στα ρωσικά πλοία.
Τον Μάρτιο του 1917 αποφασίστηκε η μεταφορά διά της Γερμανίας του Λένιν και 30 συντρόφων του, στη Ρωσία, με σφραγισμένο βαγόνι .

(Τέλος για την ώρα)