Να ερωτηθεί ο λαός

Πληροφορήθηκα, (και δεν μπορώ να το πιστέψω), το κρεσσέντο βλακείας, του αβάπτιστου και του ραχιτικού υπουργού του, με αναφορές τους σε ¨...πιστόλια πάνω στο τραπέζι¨ και άλλες γελοιότητες.
Καλά, δεν βρίσκεται ένας να τους υπενθυμίση, οτι εκείνοι που τραβούν πιστόλι, ή πυροβολούν τον αντίπαλο ή (αν εχουν φιλότιμο) αυτοκτονούν, γιατί αλλοιώς, -όλοι γνωρίζουν- ...που τους χώνουν, το πιστόλι.

Έχω, επίσης, να παρατηρήσω ότι από την μεταπολίτευση και εντεύθεν, όλες οι κυβερνήσεις που προσέφυγαν σε πρόωρες εκλογές, επικαλούνταν σημαντικά εθνικά ή οικονομικά θέματα,η κρισιμότητα -της πλειονότητας- των οποίων, ωχριά εμπρός στο ενδεχόμενο προσφυγής, της Ελλάδας, στο ΔΝΤ.
Γνωρίζει κανείς κρισιμότερο Εθνικό (και οικονομικό) θέμα που να απασχόλησε -μεταπολιτευτικά- την χώρα , από την απόφαση προσφυγής της χώρας στο Δ.Ν.Τ.;
Πως είναι δυνατόν να επαφίεται, μια τέτοια απόφαση, στην απόλυτη κρίση του (πλέον ανίκανου, επικίνδυνου και ύποπτου, που γνώρισε, ως τώρα, η χώρα) πρωθυπουργού;
Να ερωτηθεί ο λαός.
Αν όχι με άμεση προκήρυξη εκλογών, έστω με δημοψήφισμα.
Τι, στο διάολο, κάνει ο... ¨φίλοι μου αγαπημένοι¨;

Γιωργος