του Δημήτρη Τσαλαπάτη
Τέτοια μέρα τότε ( 25 Μαρτίου 1957) στη Ρώμη πέσανε οι υπογραφές για την ΕΟΚ.
Χθες ( 25 Μαρτίου 2010), 53 χρόνια από την πρώτη συμφωνία, στις Βρυξέλες , η Ένωση , τα κατάφερε να μην σπάσει , να κρατήσει τα μπόσικα και το ευρώ στα πόδια του.
Και αυτό γιατί το Ελληνικό πρόβλημα , αποδεικνύεται τελικά ζήτημα συνοχής για όλους. Χρειάσθηκε όμως :
- η Μέρκελ να κάνει πίσω ένα βήμα και κάτι, μετά από όσα άκουσε από τους σοσιαλιστές στην Βουλή
- - ο Σαρκοζί να δείχνει ότι η δεξιά την Γαλλία μπορεί και ακούει τον λαό στους δρόμους .
Τον τόνο όμως στις αγορές για μάς φαίνεται, να τον δίνει αυτήν την φορά ο Τρισέ, με την απόφαση του για τα ελληνικά ομόλογα .
Και κάπως έτσι, αρχίζει να γράφεται η επόμενη μέρα για το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας που πολιτικά τουλάχιστον, η Ευρωζώνη αποφασίζει ότι είναι και δική της υπόθεση, αφού αποδέχεται ανοικτά ότι η επίθεση από τους κερδοσκόπους αφορά την δική της συνοχή, έστω και αν το μέτωπο άνοιξε στην Ελλάδα.
Το θέμα τώρα είναι η επιστροφή στα δικά μας,
Στα καθημερινά του φορολογούμενου, της αγοράς, του καταναλωτή .
Οι τελευταίες αλλαγές στο φορολογικό νομοσχέδιο δείχνουν ότι το οικονομικό επιτελείο ακούει.
Μπορεί, να ανέβηκε το αφορολόγητο για τις αποζημιώσεις στις απολύσεις , αλλά υπάρχουν ακόμα γκρίζες ζώνες για στεγαστικά , τεκμήρια εισοδήματος , αφορολόγητο ( για φοιτητές, ανέργους και χαμηλόμισθους)
Αυτό που προέχει όμως είναι η πραγματική οικονομία και η ψυχολογία της αγοράς .
Και για αυτά δεν έχει περισσέψει χρόνος . Ούτε πολιτική
Υ.Γ. από το έλλειμμα.
1 σχόλιο:
Κάπως έτσι θα τα έλεγαν ή τα λένε στο MEGA στον ΑΝΤ1 και στα λοιπά κωλοκάναλα που έχουν αναλάβει εργολαβικώς να αβαντάρουν τον Τζέφρυ από την Μινεσότα.
Δημοσίευση σχολίου