ΠΑΥΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ - ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠΟ ΟΝΕ ΚΑΙ ΕΥΡΩ!

του Παναγιώτη Μαντά, γραμματέα της Δ.Ε. του ΔΗΚΚΙ

«Στον Καρχαρία όταν δώσεις ένα κομμάτι κρέας δεν θα ηρεμήσει, θα αγριέψει και θα απαιτήσει και άλλο… » Έτσι σχολίασε, γνωστός δημοσιογράφος, το γεγονός ότι μετά τα μέτρα-σοκ της Κυβέρνησης τα επιτόκια δανεισμού της χώρας εξακολούθησαν να… παραμένουν καρφωμένα στα ίδια τοκογλυφικά ύψη!
Αλλά και αν ακόμη τις επόμενες ημέρες εμφανίσουν κάποια κάμψη, σύντομα θα επανέλθουν, για να απαιτήσουν την εφαρμογή του πλάνου Νο 2, που αποτελεί κοινό μυστικό ότι βρίσκεται στα σκαριά, στη συνέχεια του πλάνου Νο 3 κ.ο.κ. Γιατί αυτή είναι η διαλεκτική του Καρχαρία.
Και στην προκειμένη περίπτωση ο Καρχαρίας δεν είναι άλλος από τον ιμπεριαλισμό και μάλιστα στην άγρια εποχή της Νέας Τάξης και της Παγκοσμιοποίησης και εν΄ μέσω γενικευμένης κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος.
Αν κάποιος «διαγράφει» αυτήν την πλευρά των γεγονότων, δηλαδή τον ιμπεριαλισμό, δεν θα μπορέσει ποτέ να δώσει ολοκληρωμένη πολιτική απάντηση στο ταξικό πογκρόμ. Άλλωστε, όλοι γνωρίζουν ότι τα μέτρα θα νεκρώσουν την εγχώρια αγορά, θα ρίξουν κατακόρυφα τα έσοδα του κράτους, θα ανατροφοδοτήσουν τον φαύλο κύκλο του χρέους (το οποίο σημειωτέον στην πραγματικότητα έχει ξεπληρωθεί 2 και 3 φορές) και θα απαιτήσουν ακόμη μεγαλύτερο δανεισμό… Επομένως μαζί με τις προτάσεις της Αριστεράς για εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, ανάκτηση των πρώην ΔΕΚΟ, επαναφορά της φορολογίας των μεγάλων Α.Ε. στο 45%, κατάργηση όλων των of shore κ.ά. χρειάζεται να τεθεί και το θέμα της:
ΠΑΥΣΗΣ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ, όπως έγινε με επιτυχία στην Ρωσία του Πούτιν το ΄98. Διαδικασία που απετέλεσε την διέξοδο για να αποφύγει αυτή η χώρα την οικονομική καταρράκωση η οποία εθεωρείτο τότε κάτι περισσότερο από βέβαιη, ενώ συγχρόνως κατάφερε - και αυτό έχει εδώ σημασία - να την απεγκλωβίσει από την θανατηφόρα λαβή που της είχαν εφαρμόσει τα διεθνή και εγχώρια τραπεζοπιστωτικά αρπακτικά της ιμπεριαλιστικής Παγκοσμιοποίησης και τα μητροπολιτικά κέντρα της Δύσης.( Διαδικασία που δεν εφαρμόσθηκε έγκαιρα με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στο κραχ η Αργεντινή). Χρειάζεται:
1) ΠΑΥΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ και ταυτόχρονα:
2) AΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ Ε. EΝΩΣΗΣ για έκδοση εντόκων γραμματίων δανεισμού από την εγχώρια αγορά, κάτι που γίνεται σήμερα στην υπερχρεωμένη (200δις ΕΥΡΩ) Ιαπωνία και έγινε στην χώρα μας το ΄93! και φορολόγηση της κίνησης των ξένων κεφαλαίων για την αποτροπή πιθανής εξόδου τους από τη χώρα. Βέβαια, για να υποστηριχτεί η έγκαιρη Παύση Πληρωμών και για να υπάρξει μια συνολική απάντηση στην κρίση.
3) ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΝΗ ΤΗΣ ΟΝΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΥΡΩ. Αποδέσμευση από την παραγωγική αιμορραγία και από την μεταφορά υπεραξίας και εγχώριου πλούτου στον Ευρωπαϊκό Βορρά, (μέσω της πολιτικής του σκληρού ΕΥΡΩ προς δόξα της λειτουργίας του ως διεθνές αποταμιευτικό νόμισμα) που έφερε την Γερμανία να εμφανίζει τα τελευταία χρόνια - παρά την ύφεση της Οικονομίας της - δημοσιονομικό πλεόνασμα. Απαιτείται, στοιχειώδης ανάκτηση του δικαιώματος χάραξης νομισματικής πολιτικής, πολιτικής δημοσίων επενδύσεων, φορολογικής και δημοσιονομικής πολιτικής από την χώρα μας, πράγμα που αποκλείει κατηγορηματικά η ΟΝΕ και το ΕΥΡΩ. Συμπληρώνουμε!
Εδώ εντοπίζεται πλέον το κρίσιμο σημείο και η «κόκκινη γραμμή» για την Αριστερά και τον συνεπή σοσιαλιστικό χώρο, για όλους όσους καλούνται τώρα να συγκροτήσουν το νέο ΕΑΜ και να ανατρέψουν την κυβέρνηση και κάθε κυβέρνηση οικονομικών δωσίλογων του Διευθυντηρίου της Ε. Ένωσης και της εγχώριας ελίτ που παρασιτεί στον τόπο